W Góry

Główny Szlak Beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego cz. 4

     Ostatni etap szlaku, który prowadzi przez Beskid Żywiecki wiedzie przez mało znane okolice pasma Policy. Często te miejsca przypisywane są nie do Beskidu Żywieckiego, ale do Beskidu Makowskiego. Trochę zapomniane przez turystów tych mniej wytrawnych, ale na pewno masyw Policy ma wielu zagorzałych miłośników. Od Przełęczy Lipnickiej zwanej Krowiarki szlakiem czerwonym dochodzimy do miejsca zwanym Cylem na Hali Śmietanowej. Jest to szczyt leżący na wysokości 1298 metrów, jest zalesiony, a na wierzchołku znajduje się niewielka Hala Śmietanowa. Następnie Główny Szlak Beskidzki im . Kazimierza Sosnowskiego wspina się na główny szczyt pasma na Policę (1369 m). Masyw Policy jest zalesiony i ma ciekawą historię. Tutaj przebiegała do 1918 roku granica węgiersko-galicyjska, a przez kolejne dwa lata granica polsko-czechosłowacka. W czasie II Wojny Światowej na Policy ukrywali się żołnierze AK, którzy w Dolinie Głębokiego Potoku mieli bunkier.Z ciekawostek przyrodniczych należy powiedzieć o występowaniu w masywie Policy rzadkiego gatunku rośliny - zarzyczka górska. Na Policy znajduje się najdłuższa i najgłębsza jaskinia  w Beskidzie Żywiecki, a jest nią Jaskinia Oblica. Z Policy szlak schodzi zna Przełęcz Kucałową, leżącą na wysokości 1170 m.n.p.m. Na przełęczy tej znajduje się dobry punkt widokowy na okoliczne szczyty Beskidu Żywieckiego. Za Przełęczą Kucałową czeka nas kilometrowa wspinaczka na Okrąglicę (1247 m).

Widok na Policę
Autor: By Jerzy Opioła - {Own}, GFDL, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19785340

      Z Okrąglicy GSB schodzi na szczyty poniżej tysiąca metrów nad poziomem morza. Szlak kolejno zalicza niezbyt wybitne szczyty: Judaszka (845 m), Drobny Wierch (875 m) oraz Cupel (887m). Szlak następnie schodzi do gór i prowadzi do Jordanowa i Skawicy i powoli opuszcza 100 -kilometrowy odcinek Beskidu Żywieckiego.

      W następnym i ostatnim odcinku o GSB podsumowanie i generalny opis szlaku w statystykach

___________________________________________________________________________________

Główny Szlak Beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego cz. 3

   Trzecią część Głównego Beskidzkiego Szlaku, który przebiega przez pasma Beskidu Żywieckiego zaczynamy na zachodniej granicy Babiogórskiego Parku Narodowego. Najbardziej wysuniętym punktem BPN jest Przełęcz Jałowiecka Południowa. Z przełęczy szlak wspina się mijając Żywieckie Rozstaje oraz Fickowe Rozstaje do popularnego miejsca u podnóża Pasma Babiogórskiego jakim są Markowe Szczawiny (1180 m). Na Markowych Szczawinach znajduje się schronisko PTTK oraz Muzeum Turystyki Górskiej. Obecne schronisko PTTK zostało oddane do użytku w 2009 roku, które powstało po rozebranym obiekcie, mającym stuletnią historię (powstało w 1906 roku). Obiekt turystyczny jest bardzo nowoczesny, ma 40 miejsc noclegowych, jest przystosowany do obsługi osób niepełnosprawnych. Z Markowych Szczawin szlak czerwony prowadzi na Przełęcz Brona (1408 m), która rozdziela Małą Babią Górę oraz Diablak. Nazwę przełęczy w 1925 roku nadał twórca GBS Kazimierz Sosnowski od staropolskiego słowa "brona" co oznacza bramę. Dalej szlak prowadzi już na "Królową Polskich Beskidów" Babią Górę. Wysokość 1725 m.n.p.m., wyżej już nie da się wejść jeżeli chodzi o polskie Beskidy. Z Babiej Góry roztacza się piękny widok na wszystkie Beskidy oraz Tatry. Z Diablaka szlak schodzi na Sokolicę (1367 m),jest to siódmy szczyt pod względem wysokości w Beskidzie Żywieckim. A dalej czeka nas tylko Przełęcz Krowiarki (1012m), to miejsce, które jest najdalej wysunięte na wschód w masywie Babiej Góry. Przez przełęcz prowadzi droga z Zawoi do Zubrzycy i Jabłonki na Orawie.

Przełęcz Krowiarki

 By Jerzy Opioła - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=26216372

 
_________________________________________________________________________________
Główny Szlak Beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego cz.2

W pierwszej części Główny Szlak Beskidzki, przebiegający przez Beskid Żywiecki, został opisany do miejsca, gdzie znajduje się schronisko PTTK na Rysiance. Z tego miejsca szlak czerwony wiedzie w stronę Trzech Kopców (1216m). Następne kilka kilometrów szlak prowadzi wzdłuż granicy ze Słowacją, na ogół są to odcinki leśne. Kolejne szczyty na trasie to Palenica (1343m) oraz Munczolik (1356 m),  aż szlak doprowadza nas do Hali Miziowej u podnóża Pilska, drugiego pod względem wysokości szczytu w Beskidzie Żywieckim. Na Hali Miziowej stałó schronisko, które powstało w 1930 roku, założone przez PTT. W 1953 roku schronisko strawił pożar, od tego czasu prowizorycznie schronisko funkcjonowało w zabudowaniach gospodarczych. Nowe schronisko, a właściwie hotel górski, zostało wybudowane po półwieczu w 2003 roku. Główny Szlak Beskidzki omija Pilsko (1557 m), drugą pod względem wysokości górę w Beskidzie Żywieckim. Szlak czerwony po około 9 kilometrach dochodzi na Przełęcz Glinne (808 ) i przecina drogę prowadzącą na Słowację.

 Schronisko na Hali Miziowej
Autor: By I, Pudelek, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2490092

    Na Przełęczy Glinne widoczne są zabudowania po przejściu granicznym. Następnie czeka nas dosyć spore i strome wejście na Jaworzynę, górę znajdującą się na wysokości 1047 m. Ale najpierw szlak przechodzi przez wierzchołek Studenta (935 m), następnie przez Beskid Korbielowski (923 m), Przełęcz pod Beskidem Krzyżowskim (854 m)  i  Beskid Krzyżowski (923 m). Ciekawostką dotyczącą samej Jaworzyny (1047 m) jest przebiegający grzbietem tej góry Wielki Europejski Dział Wodny, co oznacza, że część rzek mający początek w Beskidzie Żywieckim  wpada do basenu Morza Bałtyckiego, a część do Morza Czarnego.

      Z Jaworzyny GSB wiedzie ku Przełęczy Głuchaczki (830 m), aby zaraz piąć się na szczyty Grupy Mędralowej. Pierwsza jest Mędralowa Zachodnia z wysokością  1024 m.n.p.m., a kolejny wierzchołek ze znacznie wyższą wysokością Mędralowa (1169 m) zwana również Wielkim Jałowcem. Szczyt Mędralowej jest zalesiony, ale z wierzchołka roztacza się widok na pobliską górę Jałowiec (1111 m) oraz na Beskid Mały. Z Mędralowej szlak schodzi na Przełęcz Jałowiecką Południową (993 m), ale przedtem zalicza Przełęcz Jałowiecką Północną (998 m), Jałowcowy Garb (1017 m). Na Przełęczy Jałowieckiej zwanej również Jałowieckim Siodłem zaczyna się zachodnia granica Babiogórskiego Parku Narodowego.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Główny Szlak Beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego cz. 1

Główny Szlak Beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego to najdłuższy szlak górski w Polsce. Jego początek ma miejsce w Ustroniu w Beskidzie Śląskim, a kończy się w bieszczadzkim Wołosatym. Szlak liczący długość 496 kilometrów został wytyczony w okresie międzywojennym w części Ustroń-Krynica przez Kazimierza Sosnowskiego, tego którym w chwili obecnej imieniem jest nazywany ten beskidzki szlak. Część wschodnia została zaprojektowana przez Mieczysława Orłowicza. Pierwsza część szlaku została ukończona w roku 1929, a druga w 1935 roku. Szlak wtedy prowadził do Czarnohory, która leży na terenie dzisiejszych ukraińskich Beskidów Połońskich. Wtedy też nazwano szlak imieniem marszałka Józefa Piłsudskiego (do 1939 r.). 

    Przez pasmo Beskidów Żywieckich szlak prowadzi od Węgierskiej Górki do Przełęczy Krowiarki. Z Węgierskiej Górki szlak poprowadzony jest przez miejscowość Żabnica, a następnie przez Abrahamów.  Dalej szlak prowadzi do stacji "Słowianka". Jest to prywatna stacja turystyczna położona na Hali Słowianka w masywie Romanki na wysokości 856 m. n.p.m. Następnie z Hali Słowianki szlakiem czerwonym udajemy się do schroniska na Rysiance (1290m). Stamtąd roztaczają się piękne widoki między innymi na Tatry. Ze schroniska można udać się na położony niedaleko wierzchołek Rysianki (1322m). Przedstawiony powyżej opis trasy to około 1/3 długości GSB, który przechodzi przez pasma Beskidu Żywieckiego.

Schronisko na Rysiance.
______________________________________________________________________

Najwyższe szczyty Beskidu Żywieckiego

Szczyty Beskidu Żywieckiego są pod względem wysokości drugim pasmem górskim w Polsce. Pierwszym pasmem górskim to wiadome, jest pasmo Tatry. W Beskidzie Żywieckim najwyższą górą jest wszystkim znana Babia Góra zwana Diablakiem. Szczyt Diablaka znajduje się na wysokości 1725 m n.p.m. Kolejnym szczytem jest szczyt należący do Pasma Babiogórskiego Gówniak (1617 m), ale już trzecim wierzchołkiem jest osobny masyw Pilska o wysokości 1557 metrów. Kolejne szczyty Beskidu Żywieckiego pod względem wysokości to: Kępa (1521 m) oraz Mała Babia Góra zwana też Cylem, mierząca 1517 m, a kolejne należą do Pasma Babiogórskiego. JestPolica (1369 m), oraz Sokolica (1367 m). Ósmym co do wielkości jest potężna góra Romanka z wysokością 1366 m),a nieco niższy kolejny szczyt to Munczolik (1356 m). Kolejne szczyty pod względem wysokości są Palenica (1338 m), Lipowski Wierch (1324 m), Rysianka (1322 m), Czyrniec (1318 m), Cyl Hali Śmietanowej (1298 m), Boraczy Wierch (1244 m), Złota Grapa (1242 m), Okrąglica, 1239 m), Wielka Racza (1236 m), Wielka Rycerzowa (1226 m)

 
 Autor: Jerzy Opiołóa - Praca własna

W chwili obecnej nie polecamy zdobywania tych szczytów, ponieważ  na większości panują warunki zimowe. W kolejnych tygodniach będziemy prezentować jak, gdzie i z której strony wejść na wyżej wymienione szczyty Beskidu Żywieckiego. Poniżej klasyfikacja najwyższych szczytów Beskidu Żywieckiego:
1. Babia Góra 1725 m
2. Gówniak 1617 m
3. Pilsko1557 m
4. Kępa 1521m
5. Mała Babia Góra 1517 m
6. Polica 1369 m
7. Sokolica 1367 m
8. Romanka 1366 m
9. Munczolik 1356m
10. Palenica 1338 m
11. Lipowski Wierch 1324 m
12. Rysianka 1322 m
13. Czyrniec (1318 m)
14. Cyl Hali Śmietanowej 1298 m
15. Boraczy Wierch 1244 m
16. Złota Grapa 1242 m
17. Okrąglica 1239 m
18. Wielka Racza 1236 m
19. Wielka Rycerzowa 1226 m
20. Mała Rycerzowa 1207 m.
Aby zdobyć wszystkie 20 szczytów trzeba kilka wycieczek, a najlepiej zacząć od tych niższych szczytów, a kończąc na paśmie Babiej Góry.
_________________________________________________________________________________

Beskid Żywiecki : Grojec osobliwa wycieczka na symbol Żywca.: Grojec, wizytówka Żywca. Wjeżdżając do Żywca z każdej strony widać tą wizytówkę miasta. Grojec to właściwie trzy wierzchołki: Mały Grojec, zwany też Księżym Grojcem (423 m), Średni Grojec zwany też Kopcem ( 474 m) i ten główny Grojec ( 612 m). Na te trzy wierzchołki górujące nad Kotliną Żywiecką prowadzi niezbyt wymagająca trasa z Parku Zamkowego najpierw szlakiem niebieskim, który po około 600 metrach odbiega na Osiedlu Parkowym w lewo i łączy się ze szlakiem żółtym. Tym właśnie szlakiem żółtym dojdziemy do opisywanego celu tej wycieczki. Trasa liczy prawie 4 kilometry, nie jest zbytnio wymagająca i jest idealna dla całych rodzin z małymi dziećmi. Z góry Grojec rozpościera się piękny widok na szczyty Beskidu Żywieckiego oraz Beskidu Małego. Oczywiście świetnie widać całą Kotlinę Żywiecką. Do ciekawostek historycznych należy fakt, że do 1460 roku na Grojcu stał Zamek. Natomiast co do ciekawostek przyrodniczych, to na wzgórzach Grojca rosną rzadko spotykane w Polsce rośliny, takie jak tojad lisi i zawilec wielkokwiatowy. występuje również chroniona roślina pasożytnicza jaką jest zaraza drobnokwiatowy.
https://mapa-turystyczna.pl/route?q=709n,573n